W sobotę 8 maja 2021 roku w świątyni Opatrzności Bożej pięciu mężczyzn z naszej parafii przyjęło posługę Nadzwyczajnego Szafarza Komunii świętej. Jest to kolejna z posług wykonywana przy ołtarzu przez mężczyzn. Obok bycia ministrantem, lektorem, posługa szafarza pokazuje żywotność wspólnoty parafialnej. Wielokrotnie papieże zachęcali, aby parafia podstawowa komórka Kościoła stanowiła „wspólnotę wspólnot”. Myśl papieży, a zwłaszcza św. Jana Pawła II prowadziła do tego, aby w parafii działały różne wspólnoty, bo każda z nich jest bogactwem Kościoła. W tę myśl wpisuje się posługa nadzwyczajnych szafarzy. Ich posługa jest ściśle określona przez przepisy kościelne, których przestrzeganie spoczywa na proboszczu parafii oraz na samym szafarzu. Pełniący posługę szafarz nie może na podstawie własnych przekonań i wyobrażeń wypełniać swoją posługę.
Wiele razy zdarza się, że posługa nadzwyczajnego szafarza nie jest zrozumiana i akceptowana przez wiernych. Można spotkać się z różnymi zarzutami, m.in. księżom nie chce się pracować, niedopuszczalne jest, aby osoba świecka udzielała Komunii świętej, posługa szafarzy to wynik modernizmu, czyli liberalizacji życia kościelnego. Próbując zrozumieć wysuwane różnorakie argumenty należy odwołać się do instrukcji o posłudze nadzwyczajnego szafarza Komunii świętej Arcybiskupa Warszawskiego z 11 maja 2016 roku.
Dokument ten został podzielony na trzy zasadnicze części. Pierwsza z nich jest związana z przygotowaniem kandydatów do przyjęcia tej posługi, druga i trzecia część określa prawa i obowiązki szafarzy wobec wspólnoty parafialnej i diecezjalnej. Nadzwyczajny szafarz Komunii świętej jest ustanawiany przez Arcybiskupa Warszawskiego. Upoważnienie jest ważne na jeden rok kalendarzowy. Po upływie terminu szafarz odnawia gotowość pełnienia dalszej posługi. W przypadku problemów moralnych, duchowych lub obyczajowych szafarza, obowiązkiem proboszcza jest ten fakt zgłosić arcybiskupowi. Upoważnienie przedłuża się na kolejny rok po spełnieniu przez szafarza wielu elementów m.in. regularny udział w spotkaniach formacyjnych, zdobywanie wiedzy teologicznej, udział w rekolekcjach oraz szkoleniach. Prze cały ten okres każdy szafarz jest oceniany przez proboszcza, który przed przedłużeniem upoważnienia wydaje opinię o szafarzu. Należy wziąć pod uwagę, że tego typu posługa jest bardzo wymagająca. Strojem liturgicznym szafarza jest alba, którą przewiązuj się sznurkiem zwanym cingulum. Głównym obowiązkiem szafarzy jest zanoszenie Komunii świętej do osób chorych i starszych. Do obowiązków szafarza należy powiadomić pozostałych domowników dzień wcześniej, że zostanie przyniesiona osobie chorej Komunia święta. W dniu przybycia szafarza należy przygotować stół, nakryć go białym obrusem oraz umieścić na nim krzyż i świece. Do innych obowiązków szafarzy należą: w nadzwyczajnych sytuacjach, w przypadku braku kapłanów udzielają Komunii świętej w czasie Eucharystii, wystawia Najświętszy Sakrament do adoracji dla wiernych.
Szafarz nie może udzielać błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem oraz w trakcie zanoszenia Komunii świętej do chorych udzielać rozgrzeszenia i namaszczać chorych.
Zachęcamy, aby posługa szafarzy w naszej parafii została przyjęta przez parafian w duchu życzliwości, serdeczności i radości. Mamy przekonanie, że modlitwa o powołania kapłańskie oraz pełniona posługa przez ministrantów, lektorów i szafarzy w niedalekiej przyszłości przyniesie naszej wspólnocie dar powołania zakonnego, kapłańskiego lub misyjnego.
