„Choruje ktoś z was? Niech wezwie kapłanów Kościoła i niech modlą się nad nim namaszczając go olejem w imię Pańska. Modlitwa płynąca z wiary wybawi chorego i ulży mu Pan. A jeśliby był w grzechach, będą mu odpuszczone.” [ Jk 5,14-15]

Komu należy udzielać sakramentu namaszczenia chorych?

Sakramentu namaszczenia chorych należy udzielać tym, których życie zagrożone jest z powodu choroby bądź podeszłego wieku.

Chorym, którzy stracili przytomność lub używanie rozumu, jeśli istnieje prawdopodobieństwo, że jako wierzący prosiliby o to, gdyby byli przytomni.

Jak przygotować dom?

Należy przeznaczyć odpowiednie i godne miejsce na sprawowanie sakramentu, oraz przygotować: krzyż, świece, biały obrus, watę, sól, kawałek chleba, wodę święconą i kropidło.

Chorego namaszcza się na czole i na dłoniach wypowiadając formułę sakramentalną. Jeśli po udzieleniu namaszczenia pozostanie coś
z poświęconego oleju spala się go razem z watą.

Kiedy udzielamy sakramentu namaszczenia chorych?

Regularne odwiedziny chorych i starszych osób odbywają się w każdy I piątek miesiąca lub w innym umówionym terminie. W sytuacjach nagłych umawiamy się bezpośrednio z księdzem.

Jak się zachować spotykając księdza na ulicy?

Spotykając na ulicy kapłana idącego do chorych z Najświętszym Sakramentem, ubranego w białą komżę należy zatrzymać się i przyklęknąć na jedno kolano, albo przynajmniej pochylić się i oddać chwalę Panu Bogu. Jeśli kapłan pobłogosławi, żegnamy się nie pozdrawiając księdza. Prowadząc księdza do mieszkania chorego nie rozmawiamy, można w ciszy modlić się o godne przyjęcie przez chorego sakramentów świętych.